Pandemi Sürecinde Kekemelik
Uzaktan eğitim alan çocuğunuzun eğitimi, evde yürütmek
zorunda kaldığınız işiniz, salgının oluşturduğu kaygı, çocuğunuzun yarım kalan
terapisi ve belki de bu salgınla beraber oluşmuş birden fazla konuşma problemi…
Uzun ve stres verici bu süreçte pozitif olmak, olayın iyi yönlerine bakmak
elbette çok daha faydalı olacaktır; mesela belki de ilk defa çocuğunuzla bu
kadar vakit geçirme fırsatı yakaladınız, belki de ilk defa birbirinize
kendinizi bu kadar açtınız. Bu süreci etkin ve verimli kullanmak sizin elinizde!
Bu Süreçte Hangi Egzersizleri Uygulamalıyım?
Kişinin kekemelik deneyimleri, öyküsü, genetik ve çevresel
faktörlerini araştırmadan; kekeme olan bireyi ayrıntılı değerlendirmeden
egzersiz önermek ya da yöntemler uygulamak ne yazık ki mümkün değil ve mümkün
olmadığı kadar da çocuğunuz için risk oluşturmaktadır. Her bireyin kendine özgü
bir kekemelik öyküsü vardır; kekemeliği ortaya çıkaran, artıran ya da azaltan
faktörleri farklıdır.
Örneğin: Kalabalık bir evde yaşadığınızı varsayın; çocuğunuz dedesiyle vakit geçirmek istiyor ancak dede, hasta ve yorgun olduğu için çocuğa sinirlenerek kendisinden uzaklaştırıyor. Böyle bir olayda çocuğun kekemelik kaynağı dedesinin tavırları olurken;
Başka bir olayda,
mesela; Çocuğunuz karanlık ortamdan korkuyor ama siz ısrarla tek başına
karanlık bir odada yatmasını istiyorsunuz bu olayda da çocuğun kekemelik
kaynağı tek başına karanlık odada kalmasıdır.
Dil ve konuşma terapistleri, kekemelik ve diğer konuşma bozukluklarında çalışan ve konuşma problemlerinde başvurulması gereken ilk uzmanlardır. Dil ve konuşma terapistleri her kekeme bireyi ayrı değerlendirip kendilerine özgü bir terapi planı; bir yol haritası çizmektedirler.
Evde, Kekeleme Problemi Yaşayan Bireyler İçin Neler yapılmalı?
Wendell Johnson'un da dediği gibi: “kekemelik, çocuğun ağzında değil annenin kulağında başlar.” Çocuğunuzun nasıl konuştuğuna odaklanmaktan ziyade konuşmanın içeriğine odaklanmanız, çocuğunuzun kaygı seviyesini düşürecektir bu da iletişiminizin ve ilişkinizin kalitesini artıracaktır. Ebeveynlerin tutumu, çocuğun kekemelik düzeyini etkilemektedir. Ebeveynler olarak evde şunlara dikkat etmeniz faydalı olacaktır;
- Diyalogdan keyif alın, çocuğunuz neyi konuşmaktan keyif alıyorsa o konuda sohbet edin.
- Konuşmanın içeriğine odaklanın; çocuğunuzun nasıl konuştuğundan ziyade neler anlattığına odaklanın.
- Konuşma esnasında çocuğunuzun takılmalarına odaklanmak, “ rahatla, gevşe” ya da “heyecanlanmadan konuş!” gibi dönütler çocuğunuzun kekemeliğini artırmaktadır!
- Evde başka çocuklarınız varsa diğer çocuklarınızı da bu sohbete dahil edebilirsiniz. Konuşmanın akıcı olmasını temel amaç olmaktan çıkartın, akıcı konuşmaya değil sohbetin içeriğine odaklanın.
- Çocuğunuz konuşurken kendisini özgür hissetmesini sağlayın.
- Kekemeliği olan tanınmış kişiler hakkında konuşabilirsiniz. İnternetten, kekeleyen bireyler ile ilgili videolar seyredip bu kişiler hakkında ve kekemelikleri hakkında konuşabilirsiniz.
- Kekemelik hakkında konuşmaktan kaçınmayın, normalleştirin.
- Çocuğunuzun Kendi kekemeliği hakkında konuşup duygu ve düşüncelerini rahatça anlatabileceği ortamlar oluşturun.
- Birlikte; farklılıklar üzerine , cesaret ve kahramanlıklar üzerine kitaplar okuyun . Çocuğunuzu cesaretlendirin. Çocuğunuzun kekeme olması cesaretini kırmasın ve sizler de bu doğrultuda
çocuğunuza destek olun.
- Kekemeliğin başarıyı ,cesareti etkileyemeyeceğini ve kendisine güvenmesi gerektiği konusunda destek olun.
- Çocuğunuzun hislerine önem verin. Kekelemenin nasıl bir his olduğunu , nasıl bir şey olduğunu anlatmasını ve size de öğretmesini isteyebilirsiniz.
- Size nasıl kekeleneceğini anlatıp kekelemeyi öğretmesine izin verin. Farklı türde kekeleyebilir, uzatmalar yapabilir, bloklar oluşturabilir ya da tekrarlar şeklinde kekeleyebilir. Bu türlerde
hangisinin olduğunu ve kekelediği zaman vücudunda olan değişiklikleri bulmaya çalışıp bunlar hakkında konuşabilirsiniz.
- Özgüvenini arttırın! Sadece konuşma alanında değil her alanda
özgüvenlerini arttırın; çünkü kişi her alanda kendini güçlü hissedince özgüven
sahibi olur.
Unutmayın ki kekeleyen bireylerin bireysel farklılıklarını
belirlemeden egzersiz önermek doğru değildir. Evde kekemeliğe yönelik egzersiz
arayışında bulunmaktan ziyade çocuğunuz ile rahatça kekemelik hakkında konuşun
ve çocuğunuzun hislerini anlamaya önem verin. Kekemelik hakkında konuşmak
kekemeliğin sanıldığı kadar korkutucu bir şey olmadığını anlamamızı
sağlayacaktır. Kekemeliği olan bireylerde konuşmanın davranışından ziyade duygu
ve hislere odaklanmak kekemeliğin oluşturduğu kaygı ve stresi azaltacaktır.
Birey kendinde gördüğü farklılık hakkında ne kadar çok konuşabilirse o ölçüde
rahatlamış olacaktır ve dışa yönelecektir.