Oyun terapisi, çocukla güveli bir ilişki kurulan, çocuğun problemlerinin açığa çıkarıldığı ya da üzerinde çalışıldığı, çözüme varılan, yeni becerilerin pratik edildiği ve kapanışın hazırlandığı bir süreçtir. Oyun terapisi esnasında duygu durumu ve davranış değişiklikleri normal ve beklenen bir sonuçtur. Oyun terapisi için en uygun yaş aralığı 3-12’dir.
Oyun çocuğun dili, oyuncaklar kelimeleridir.
Çocukların kelime repertuarları yetişkinler kadar zengin değildir. Bu nedenle çocuklar kendilerini oyuncaklar üzerinden anlatırlar.
Oyun çocuğun işidir. Oyun sayesinde çocuklar hayatı öğrenir. Bir nevi yetişkinlik dönemine geçişin provasıdır oyun. Hayal ile gerçek arasında bir köprüdür. Çocuklar oyunlarında kendilerini anlatma fırsatı yakalarlar. Oyunla öğrenirler kuralları, değerleri. En büyük keşifler oyunla başlar… Çocuğun öğrenme laboratuarıdır oyun. Zekâ, kişilik, beden gelişiminde rolü oldukça büyüktür. Bir sosyalleşme aracıdır, yaratıcılığı geliştirir . Çocuklar oyunları sayesinde duygusal isteklerini, ihtiyaçlarını anlatır, üzüntülerini, çatışmalarını yine oyunla çözerler. Oyun çocukların iç dünyasının bir aynasıdır.
Oyun Terapisi ile Psikologlar;
- Çocuk ile terapotik ilişki kurabilir,
- Çocuğun iç dünyasını anlayabilir,
- Oyun üzerinden çocuğun kendisini ifade etmesine yardım edilebilir,
- Çocuğun olayları anlaması, baş etme becerilerini geliştirmesi ve olumlu benlik algısının gelişimine yardımcı olabilir.
Oyun terapisi aracılığı ile ebeveynler bazı kazanımlar elde eder.Ebeveyn oyun terapisi aracılığı ile çocuğun iç dünyasını keşfeder. Çocuğun sözlü ve sözsüz mesajlarını duyar ve onun dilini kullanabilir. Hatalı ebeveyn tutumlarını fark eder ve bu tutumları daha sağlıklı olanlarla değiştirebilir. İletişim hatalarını fark eder ve düzeltme fırsatı bulur. Böylece çocukları ile atalındaki iletişim sağlıklı bir şekilde ilerler
